Wij geven azielzoekers een humane behandeling, conform letter en geest van de internationale verdragen.
Wij doen niets om hen weg te pesten – niet dat dat ooit heeft geholpen, trouwens. Vanaf de dag dat ze hun asielaanvraag indienen mogen ze werken, betaald of als vrijwilliger, en worden ze daartoe aangemoedigd. Hun inkomsten worden grotendeels in mindering gebracht op de AZC-kosten.
Asielprocedures zijn zo kort als maar kan. Indien blijkt dat hun asielaanvraag geen kans maakt omdat ze veilig in het land van herkomst kunnen leven, helpen wij ze om naar dit land terug te keren. Van daar kunnen ze hun asielaanvraagproces voortzetten, gefaciliteerd door het Nederlands consulaat ter lande.
Landen die weigeren mee te werken aan de terugkeer van afgewezen asielzoekers krijgen de rekening daarvoor gepresenteerd in de vorm van een heffing op import vanuit dat land. Het gaat om dezelfde soort heffing als wanneer geïmporteerde goederen niet op basis van een ‘living wage’ zijn geproduceerd of niet conform internationale milieu- en klimaatafspraken zijn gemaakt. Deze heffing wordt per definitie aan het land van herkomst besteed en is daarom geen handelsbelemmering. De heffing dekt wel de kosten die Nederland voor de asielzoeker de facto namens het land van herkomst maakt.
Elke asielzoeker waarvan de asielaanvraag gehonoreerd is krijgt de kans om deel te maken van onze gemeenschap. Indien dat niet goed lukt dan moet hij terug van de stad waar hij huisvesting heeft gekregen naar een AZC en wordt zijn woning aan een nieuwe asielzoeker toegewezen.